طهارت در هنگام انعقاد نطفه:

طهارت باید در تمام حالات و شئون انسانی حفظ شود. در روایت فرموده‌اند: اگر شوهری در حین مجامعت با همسرش در همان حال، به فکر ناموس مردم باشد فرزندی که از آن لحظه متولد می‌شود فاقد طهارت خواهد بود. انسان باید به گونه ای متولد گردد و رشد یابد که شجرة طیبة طوبی گردد. درختی که هر کس زیر آن نشیند به نحوی از آن استفاده کند، آنگونه که «اصلها ثابت و فرعها فی السماء» باشد. به طوری که یکی از حرف زدنش لذت ببرد، دیگری از راه رفتنش درس بیاموزد و آن دیگری از اخلاق خوشش بهره بگیرد.

خداوند متعال در قرآن کریم می‌فرماید: پدر کشاورز است ومادر مزرعة آن «نساءکم حرث لکم»[2] زمین را حرث و آن که زمین کشت می‌کند را حارث و خود زمین را کشتزار نامند. خداوند می‌فرماید: زنان شما کشتزار شما هستند. شما در زنان خود کشت می‌کارید و بذر افشانی می‌کنید. همانگونه که کشاورز مراقب «تیم جارش»[3] هست که آبش کم نشود، یا بیش از اندازه آب نداشته باشد و مراقبت های دیگری را بعمل می‌آورد تا بذرهایش از بین نرود به همان اندازه بلکه به مراتب بیشتر از آن مرد باید مواظب زنش باشد و زن نیز خیلی باید حواس خود را جمع کند و از زمینی که در آن تخم ریزی شده خوب نگهداری کند و آن را بپروراند تا جایی که فرموده اند: در این مدت زن نباید بد دهان باشد، دروغ بگوید، سوء ظن داشته باشد و بی طهارت باشد. زن باید تلاش کند تا از مزرعة خویش «شجرة طیبه» تحویل اجتماع دهد. شجره ای که میوه دهد و همگان از آن استفاده کنند.

«و الحمد لله ربّ العالمین»

 منبع:1001kaleme.ir

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: